Εισήγηση Καλαμπόκα Μανόλη για τον προϋπολογισμό του Δήμου Αθηναίων 2011, στη Δημοτική Επιτροπή διαβούλευσης!

Η κατάθεση κάθε προϋπολογισμού, κάθε οργανισμού, είναι, σύμφωνα με τις βασικές αρχές του μάνατζμεντ, η πιο σημαντική πράξη σε ετήσια βάση.

Ιδιαίτερα δε στο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον της εποχής μας αποκτά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αφού ο εξορθολογισμός δαπανών αποτελεί όχι διοικητικό στόχο, αλλά μείζονα ανάγκη.

Το πρώτο που αξίζει να σημειώσει κανείς είναι ότι η πρόσκληση σε δημόσια διαβούλευση των φορέων του Δήμου στα πρότυπα του «Καλλικράτη» είναι, χωρίς καμία συζήτηση, βήμα στη σωστή κατεύθυνση.

Όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς αξίζει και πρέπει να καταθέσουν τις απόψεις τους, στο σωστό χρόνο, ώστε μετά να έχουν το δικαίωμα να ασκούν και έλεγχο και κριτική.

Αν και παρέλαβα τον προϋπολογισμό τη Δευτέρα, και ο χρόνος που είχα στη διάθεση μου για τη μελέτη του ήταν περιορισμένος, αυτά που μπορούν να επισημανθούν, είναι τα εξής:

  • Σε ό,τι αφορά στον ΟΝΑ, η εξοικονόμηση πόρων δεν πρέπει με κανένα τρόπο να αφορά σε μειώσεις ανθρώπινου δυναμικού (και άρα επιπλέον νέους ανέργους) και σε υποβάθμιση της -ήδη σε οριακά ανεκτά επίπεδα- υλικοτεχνικής υποδομής. Ο περιορισμός των δαπανών μπορεί να επιτευχθεί με εγκατάλειψη της συμμετοχής του ΟΝΑ σε εκδηλώσεις και αγώνες που δεν προάγουν το μαζικό δημοτικό αθλητισμό, αλλά εξασφαλίζουν μόνο τη διαφήμιση και προβολή των διοικούντων τον οργανισμό.
  • Σε επίπεδο ΤΟΣΥΝ, δε χρειάζονται ειδικά κονδύλια διαχειριζόμενα από το φορέα. Αυτό μπορεί να σας ακούγεται παράξενο, αλλά στο οικονομικό πλαίσιο της εποχής, η κεντρική διαχείριση των κονδυλίων από αντίστοιχο φορέα, π.χ. τον ΟΝΑ ή την Κεντρική Οικονομική Υπηρεσία του Δήμου, θα είναι ωφέλιμη και θα διευκολύνει και στον έλεγχο της διάθεσης των πόρων.
  • Αυτό που είναι όμως απαραίτητο, είναι η ταχύτητα στη διάθεση των προαποφασισμένων κονδυλίων, αφού π.χ. οι δράσεις του ΤΟΣΥΝ, είναι στοχευμένες και χωρίς πολλά έξοδα – αλλά με σημαντική κοινωνική εμβέλεια, αφού αφορούν στο πιο ενεργό κομμάτι του πληθυσμού, τους νέους.
  • Είναι άξιο αναφοράς, ότι από τη συζήτηση και τη δημόσια διαβούλευση εκκρεμούν μερικά βασικά ζητήματα, όπως π.χ. η εισηγητική έκθεση και το τεχνικό πρόγραμμα των προς διάθεση κονδυλίων, που θα επιτρέψουν την εξαγωγή οριστικών συμπερασμάτων και την άσκηση πειστικής επιχειρηματολογίας.
  • Εξάλλου, βασικό πυλώνα σε κάθε μελέτη -συζήτηση-ψήφιση προϋπολογισμού είναι η κατάθεση Κοινής Υπουργικής Απόφασης στην οποία θα στηριχθεί ο Προϋπολογισμός – από που θα υπάρξουν δηλαδή τα προς διάθεση κονδύλια για το Δήμο Αθηναίων. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, αυτή η απόφαση δεν υπάρχει – ίσως δηλαδή βρισκόμαστε «στον αέρα» σχεδιάζοντας «επί χάρτου».

Συνοψίζοντας, η δημόσια διαβούλευση είναι βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, με γνώμονα βέβαια την ορθολογική αξιοποίηση των οικονομικών πόρων του Δήμου: αρκεί βέβαια αυτή να μη γίνεται για λόγους εντυπωσιασμού και οι όποιες προτάσεις γίνουν στα πλαίσια αυτά αν όχι να εισακουστούν, τουλάχιστον «να ακουστούν»!